Programazio bat sortzerako orduan, hainbat printzipio metodologiko kontutan hartzea ezinbertzekoa da. Ikaskuntzak nolabaiteko esanahia eduki beharra du, hau da, ikasleek ikasteei zentzua aurkitzea garrantzitsua dela ezin da ukatu; honekin batera, ikaskuntzak aktiboa ere izan behar duela erran beharra dago. Gainera, haurren garapenerako beharrezkoa den jolasari garrantzia eman behar zaio eta ikaskuntza esperientzia bidezkoa izan dadin beharrezkoa da, hurbileko ingurunetik eta egunerokotik abiatuz. Bertzalde, familien parte hartzea sustatzea ere beharrezkoa da, eskolarekin batera elkarlanean aritzeko. Baina, horretaz guztiaz gain, ba al dakizu zer diren globalizazioa eta aprendizai esanguratsua?
Hezkuntzaren baitan, ikuspegi globalizatzaileak haurren interesak, beharrak, ezaugarriak, testuinguru soziala... hartzen ditu kontuan. Ikaslearen esperientzietan oinarrituriko edukiak hartzen ditu barne, haurren interesei erantzuten die, ikasteei zentzua eta esanguratsutasuna ematen die... Haurren jakin-minetik abiatu egiten da eta ez du arloen bereizketarik egiten. Azken finean, diziplinartekotasuna bultzatzen du eta, modu horretan, pentsatzeko, garatzeko eta mundua ezagutzen joateko baliabide edo tresna bihurtzen dira arlo ezberdin horiek.
Aprendizai esanguratsua, bertzetik, ikasleen aurre-ezagutzen eta ezagutza berrien arteko erlazioan oinarritzen da. Prozesu honetan, ezagutza berriek zentzua hartzen dute ikaslearengan, eta aurretik zeuzkan ezagutzek, aldiz, zentzu berri bat eta egonkortasuna lortzen dute.
Beraz, etorkizunean programazioak egitea egokituko zaigunez, printzipio metodologiko hauek kontutan hartzekoak izanen dira. Bai dibertsitatea eta baita indibidualizaioa ere zaindu beharko ditugu eta haurren aurre ezagutzak ezagutu beharko ditugu, berriekin loturak egin ahal izateko eta, horietatik abiatuz, ikuspegi globalizatzaile batetik lan egiteko.
iruzkinik ez:
Argitaratu iruzkina